ԶՈՎՈՒՆԻԻ Ռ.ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՄԻՋՆԱԿԱՐԳ ԴՊՐՈՑ

ՏԱՐՐԱԿԱՆ ԴԱՍԱՐԱՆՆԵՐԻ ՈՒՍՈՒՑԻՉ՝ ՇՈՂԻԿ ՂԱԶԱՐՅԱՆ

Մայրենիի դասերի ժամանակ ընթերցվող ստեղծագործությունների մեջ հանդիպած անծանոթ բառերի իմաստները բացատրելու եղանակներից մեկը բառի մասնատումն է ըստ ձևույթների և սովորողներին հայտնի արմատների հետ ունեցած իմաստային կապերի հայտնաբերումը:

Ձևույթների մասին գիտելիքների ձեռքբերումն ու այդ ուղղությամբ կարողունակությունների մշակումը կարևորվում են որպես բառի նշանակության բացահայտման հիմնական եղանակ: Տարրական դպրոցում բառի կազմության մասին սովորողների ունեցած գիտելիքները մենք կարևորում ենք, որովհետև ուսուցման այս փուլում դրանք բառապաշարի հարստացման հիմնական աղբյուրն են:

Բառակազմությունից սովորողների ձեռք բերած գիտելիքները միաժամանակ նպաստում են շրջապատող իրականության մասին նրանց ունեցած տեղեկությունների հարստացմանը, առարկաների, գործընթացների, երևույթների կապերի մասին սովորողների պատկերացումների ընդարձակմանն ու ամրակայմանը: Կարևոր է ոչ միայն ձգտել, որ սովորողները հասկանան բառիմաստը, այլև զարգացնել խոսքում բառը հասկանալով գործածելու նրանց ձեռք բերած ունակությունը:

ԿԱՐԵՎՈՐ ՀԱՆԳԱՄԱՆՔ

Բառակազմության ուղղությամբ գործնական ունակությունների ձևավորումը նպաստում է նաև ուղղագրական կարողունակությունների մշակմանն ու դրանց՝ հմտությունների վերծանմանը: Հայտնի է, որ հայերենի ուղղագրության յուրացման առաջատար սկզբունքը սովորողների կողմից ձևութաբանական հիմքի գիտակցումն է: Այդ պատճառով էլ ուղղագրական կարողությունների մշակման ուղղությամբ աշխատանքները պետք է առաջին հերթին իրականացնել ՝ սկսելով բառարմատների ուղղագրության ուսումնասիրումից: