Յուրաքանչյուր երեխա անձ, անձնավորություն, անհատ և անհատականություն է դառնում մարդկանց միջավայրում, հետևաբար անձի սոցիալականացման համար իրենց ուրույն դերակատարումն ունեն այն մարդիկ և միջավայը որտեղ ապրում է տվյալ երեխան։ Սոցիալական զարգացումը երեխայի անձնավորության զարգացման հուսալի երաշխիքն է, այն ուղղված է երեխայի անձնային հիմնարար որակների և սոցիալական հմտությունների ձևավորմանը։ Սոցիալական փորձի ձեռք բերման գործընթաացում ձևավորվում են անձնային այնպիսի որակներ, ինչպիսիք են հասակակիցների և մեծերի հետ շփվելու, ազատ ընտրություն կատարելու, որոշումներ կայացնելու, համագործակցային կարողություններ, ինչպես նաև հուզականորեն արձագանքելու, կարեկցելու, փոխօգնության և փոխզիջման ունակությունները և հմտությունները։ Ինչպես գիտենք երեխայի սոցիալականացման առաջին օղակը ընտանիքն է, որը հանդիսանում է գիտելիքների, արժեքների, վերբերմունքի դերի և սովորույթների ուղեկիցը սերինդից- սերունդ։