Երեխայի կյանքը պետք է ընթանա արվեստի աշխարհում՝ իր բոլոր

բազմազանություններով, որովհետև ոչինչ չի կարող հավասարվել աճող մարդու վրա

արվեստի ներգործման ուժին: Արվեստը եզակի միջոց է՝ կենսական կարևոր

կողմնորոշումների ձևավորման գործում: Անհրաժեշտ է հարստացնել երեխային

արվեստին ծանոթացնելու ձևերը, դրանք հյուսել նրա ամենօրյա կյանքին, ստեղծել

պայմաններ՝ մանկան գեղագիտական դաստիարակության համար: Արվեստը,

մանավանդ երաժշտությունը, մարդու հոգեկան աշխարհի ելևէջների անմիջական

արտահայտությունն է: Մեր ժամանակների ականավոր կոմպոզիտոր Արամ

Խաչատրյանը երեխայի հոգևոր կերպարի ձևավորման մեջ երաժշտության

անգնահատելի դերի մասին ասել է. «Երաժշտությունը միշտ ազնվացրել է մարդուն,

մաքրել նրան հոգեպես, ծնել վսեմ զգացումներ, կոչել ինքնաճանաչման և

ինքնակատարելագործման:» Կյանքի առաջընթացը նոր պահանջներ է դնում

երաժշտական դաստիարակության առջև: