Ժողովրդի լեզվի եւ մշակույթի միջեւ փոխհարաբերությունների ուսումնասիրությունը կարեւոր է ոչ միայն լեզվաբանության, այլեւ մշակութաբանության, արվեստի, մարդաբանության եւ պատմության համար: Նման ուսումնասիրության առավել հետաքրքիր եւ արդյունավետ ոլորտներից է հայոց լեզվի վերլուծությունը եւ նրա դերը հայ մշակույթի ձեւավորման գործում: Սոցիալ-մշակութային սրընթաց փոփոխությունները եւ գլոբալիզացիան անհրաժեշտություն են ստեղծում էթնոլեզվաբանական կապերի եւ դրանց ազդեցության ավելի խորը ընկալման համար հայ ժողովրդի ինքնության եւ մշակութային վերափոխման գործընթացների վրա:

• Հետազոտության հիմնական նպատակն է հայոց լեզվի եւ ժողովրդի մշակույթի միջեւ էթնոլեզվաբանական կապերի խորը վերլուծությունը:
• Հետազոտության առարկան հայոց լեզվի եւ մշակույթի էթնոլեզվաբանական կապերն են, ինչպես նաեւ դրանց ազդեցությունը ինքնության եւ մշակութային վերափոխման գործընթացների վրա:
• Ուսումնասիրության օբյեկտը հայերենն է ՝ հայ ժողովրդի մշակույթի վրա նրա ազդեցության համատեքստում։