«Թող հավերժի հացը մեր հանապազօրյա» խորագիրը կրող միջոցառումը ուսուցողական լինելուց բացի, աշակերտների մեջ սեր է սերմանում հայ ընտանիքի ու ազգային կենցաղի նկատմամբ: Այն ունի դաստիարակչական և հայրենասիրական բնույթ:

Երեխաները ներկայացնում են հացի արարման ողջ գործընթացը, իսկ վերջում միջոցառումը եզրափակում դարերից եկած մի զրույցով.

Հայ ժողովրդի անվանադիր Հայկ Աղեղնավորի հայրը՝ Թորգոմը, ցորենի սերմացուն պահում էր կարասների մեջ, որոնց բերանները փակում էր ոսկյա կափարիչներով։ Սա գալիս է հաստատելու, որ ցորենն ավելի բարձր է գնահատվել, քան ոսկին։